آیاتی از قرآن که به حضرت مهدی (ع) تفسیر شده است : 12- سوره البقره - آیه243

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُوا مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ 

وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ

آیا ندیدی جمعیتی را که از ترس مرگ، از خانه‌های خود فرار کردند؟ و آنان، هزارها نفر بودند (که به بهانه بیماری 

طاعون، از شرکت در میدان جهاد خودداری نمودند). خداوند به آنها گفت: بمیرید! (و به همان بیماری، که آن را بهانه 

قرار داده بودند، مردند.) سپس خدا آنها را زنده کرد؛ (و ماجرای زندگی آنها را درس عبرتی برای آیندگان قرار داد.) 

خداوند نسبت به بندگان خود احسان می‌کند؛ ولی بیشتر مردم، شکر (او را) بجا نمی‌آورند.

12- سوره البقره - آیه 243: تشبیه رجعت به زنده نمودن گیاهان در آیه، رجعت و بازگشت اموات به دنیا در زمان حضرت مهدی علیه السلام و بعد از آن